Masai Mara dag 3

Jullie raden het al, we vertrokken weer vroeg voor de eerste game drive. Na een prachtige zonsopgang, zien we een leeuwin turen over haar jachtgebied op zoek naar een prooi. Bewegingsloos blijft ze minutenlang zo staan voordat ze toch weer verder loopt en verdwijnt in het gras. We gaan weer verder en zien een paar hartebeesten heerlijk liggen. Vervolgens loopt er ineens heel parmantig een secretarisvogel voor ons uit. Dan houdt ie het rennen voor gezien en vliegt weg. Op de weg terug naar de lodge zien we tenslotte nog een veld vol met buffels. Imposante beesten, waar je beter geen ruzie mee kan hebben.

Nu we toch in het land van de Masai zijn, zou ik ze graag ook willen bezoeken. Ben vertelt dat er vlakbij een dorp is. Dus in plaats van een game drive, gaan we daar naartoe. Als we aankomen hebben we er allebei een beetje een ongemakkelijk gevoel bij. Foto's maken van alle dieren is geen probleem, maar van mensen is toch anders. Maar dan nodigt een van hen ons uit om met het stamhoofd te praten. Hij vertelt ons dat als we geld geven voor de kinderen voor school, schoolboeken en medicijnen, we een rondleiding krijgen en ze een aantal dansen zullen doen. Natuurlijk is dit een toeristische attractie. Maar Ben vertelt ons dat de kinderen naar school moeten, maar dat ze slechts een beetje subsidie van de overheid krijgen. Lang niet genoeg om dat allemaal zelf te betalen. Als wij dan op deze manier een steentje bijdrage, hebben we er vrede mee. Nadat de deal is gesloten met het stamhoofd komen er direct een aantal masai bij en kunnen we foto's maken zoveel we willen. Ze beginnen te dansen op hun specifieke manier met veel ritme gevoel en springen. En ze springen ook steeds dichterbij, tot ze bijna in Marks lens zitten. Daarna gaan we het dorp in, dat volledig is omheind met takken ter bescherming van de beesten. In het dorp worden we ook door een aantal vrouwen verwelkomd met gezang. Ze laten ons zien hoe ze vuur maken en gaan we ook nog een van de huizen/hutjes in. Pffff, piepklein, pikdonker en vreselijk benauwd. En beetje gevoel van claustrofobie bekruipt me. We moeten gaan zitten en dan doen ze een zaklamp aan. Blijken er nog twee vrouwen te zitten. Rechts slapen de man en zonen, links de vrouwen. En ertussen in is de keuken. Eigenlijk een soort kookeiland tussen de twee 'slaapkamers'. Verder geen openingen, want daardoor zouden luipaarden of cheetahs naar binnen kunnen komen. Blij als we weer buiten staan, bedanken we onze gids en stappen de auto weer in. Wat leven wij dan in weelde....

En dan vanmiddag maken we nog onze laatste game drive van deze vakantie. We beginnen klein, want we zien zowaar een schildpad en daarna een kingspringer, een klein hertje. Daarna over naar het grotere werk. Eerst een buffel die geheel in de modder ligt te baden. Daarna komen we op een veld met honderden Topi's, grand gazelle, struisvogels, zebra's en we ontdekken twee hyena's in het gras. Daarna terug naar de lodge. We passeren een aantal olifanten. Een jong beest wil de weg oversteken waar een aantal auto's staan en is daar duidelijk niet blij mee. Flink trompetterend maakt hij ons dat duidelijk. Dan moeten er ook nog leeuwen in de buurt zijn. We zien inderdaad heel in de verte een leeuw, maar te ver voor oog én camera's om het echt goed te zien. Dan maar een laatste opname van de zonsondergang maken.

Morgen verlaten we Masai Mara en rijden terug naar Nairobi, waar we Albert weer zullen ontmoeten.

P.s. Speciaal voor Els heb ik een foto van onze tent erbij gedaan. Om heel eerlijk te zijn Els, wij gaan voor de tent.