Bijaguas

Dit zou nu het droge seizoen moeten zijn, maar daar was vandaag geen sprake van. Voor Parque Nacional Volcán Tenorio moet je vooraf een reservering maken voor een bepaalde tijdslot. Wij hadden om 8 uur geboekt  om de zondag drukte voor te zijn. Het regende een beetje toen we daar aan onze wandeling begonnen. Als eerste naar de waterval en het prachtige blauwe water. Daarna verder met de route. Met iedere stap werd de regen heviger en heviger. Onze waterproof kleding en schoenen geven het op. Er zijn grenzen geven ze ons te kennen. Als verzopen katjes, soppend in onze schoenen komen we weer bij de auto terug. We gaan regelrecht naar een restaurant aan de overkant. We zijn niet de enige die daar proberen te drogen wat mogelijk is. We bestellen er een lekkere cappuccino bij en wringen ondertussen onze sokken en het onderste deel van de afritsbroeken uit. We raken aan de praat met een aantal Duitsers en hebben eigenlijk de grootste lol. Zij moeten nog met de wandeling beginnen, maar zullen ongetwijfeld net zo terugkomen als wij. Waar het normaal halverwege de dag weer opklaart, gebeurt dat nu niet. We gaan terug naar ons hotel. Eerst droge kleding aan en al onze spullen uitstallen zodat het kan drogen. 

We nestelen ons in de inmiddels bekende ontbijtzaal in de tuin en vermaken ons daar met vogels spotten en de blog schrijven. Halverwege de middag komen de Nederlandse zussen Miep en Joke ook de tuin instappen. We hebben ze tijdens de eerste dagen in Tortuguero ontmoet. Het is een zeer gezellig weerzien en vertellen honderduit wat we allemaal in de afgelopen dagen hebben gezien en beleefd. We eten ‘s avonds ergens met elkaar en dan is het weer genoeg voor vandaag.

Buenas noches!